Times of Suriname
25/07/2007
Moeder doodziek kind smeekt gemeenschap om hulp
Dochter wacht op donortransplantatie
Paramaribo – Terwijl de doodzieke 9-jarige Surjeat Van Ommeren vecht voor haar leven in een van de ziekenhuizen in Groningen/Nederland, is moeder J. Van Ommeren naarstig op zoek naar hulp om haar kind te kunnen bijstaan.
Surjeat lijdt aan een ernstige lever- en nieraandoening en was door medici in ons land al opgegeven. Het doodzieke meisje werd noodgedwongen gescheiden van haar moeder en smeekt om de komst van haar moeder.
Intussen is zaterdag de hulp ingeroepen van Constantin-directeur, Geor Hering.
Kortgeleden moest het meisje met spoed vertrekken naar Nederland, omdat haar lever en nieren zo ernstig waren aangetast dat beide vervangen moeten worden, vertelt een zeer neerslachtige moeder Van Ommeren.
Twee jaar geleden begon de buik van Surjeat op te zwellen.
“Aan mij werd verteld dat zij een vergrote lever heeft. De situatie was echter van dien aard dat operatief ingrijpen noodzakelijk was. Het probleem is echter dat zulke ingrepen niet in Suriname verricht worden.”
Van Ommeren zag zich genoodzaakt, ondanks een negatief reisadvies van het ziekenhuis, het kind over te brengen naar Curaçao en vervolgens over te vliegen naar Nederland.
Er is voor die oplossing gekozen,omdat de vader van het kind in die periode tijdelijk op Curaçao werkte en Surjeat daar voor medische kosten verzekerd was.
Na een maand moest Van Ommeren echter terug naar Suriname en moest zij haar ernstige ziek en diep bedroefd kind achterlaten bij buitenlandse medici.
Surjeat staat nu onder behandeling van Nederlandse artsen en het wachten is nu op een beschikbare donor voor een nier- en levertransplantatie.
Het is volgens de medische specialisten echter onduidelijk of het kind deze operatie zal overleven.
“Ik wil naar mijn kind,maar heb het geld niet”, zegt een huilende Van Ommeren. “Ik ben een hardwerkende huisvrouw en heb behalve een doodzieke en verdrietige dochter nog een zieke moeder die afhankelijk is van mij.”
Van Ommeren is al ongeveer een maand gescheiden van haar dochter. “Telkens als ik bel, begint zij te huilen en smeekt mij om bij haar te komen en haar bij te staan.
Ze zegt niet te kunnen slapen van verdriet en van de pijn. Zij mist mij zo. Mijn kind heeft mij zo hard nodig en ik ben er niet voor haar.
Zij moet het doen met personen die zij niet kent in een vreemd land. Ik wil dit mijn lief meisje niet aandoen, maar haar, alle moederliefde geven die ik in mij heb.
Zij heeft het al zo moeilijk.Ik kan niet meer en wil het uit wanhoop van de daken schreeuwen. Ik heb hulp nodig van de gemeenschap. Op mijn man hoef ik niet te rekenen, want hij is nu werkloos.”
Vrienden en kennissen hebben Van Ommeren daarom geadviseerd contact op te nemen met de Constantin-directeur, Geor Hering.Hij heeft zijn medewerking toegezegd, maar vraagt ook aan de gemeenschap om deze wanhopige moeder te helpen.
Hering: “Ik zal in Nederland hulp bieden voor wat betref voeding en accommodatie van de moeder, maar doe ook een dringend beroep op de Surinaamse gemeenschap om haar te helpen. Dit lief klein meisje moet al zoveel pijn en ellende meemaken. Het minste wat wij voor haar kunnen doen is zorgen dat haar moeder bij haar is”, aldus Hering.